ភ្នំពេញៈ ការស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ហាក់មានការបើកទូលាយ និងទទួលស្គាល់ពីក្រុមគ្រួសារ មិត្តភក្តិ និងមនុស្សជុំវិញខ្លួន ដោយសារតែការយល់ដឹងអំពីសិទ្ធិ និងលក្ខណៈភេទពីកំណើត។ ទាក់ទងនឹងការស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានេះ ក៏មានសំណួរមួយចោទសួរថា តើអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាចង់បានអ្វីខ្លះពីដៃគូ?
អ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា លោក ពៅ សម្ផស្ស បានប្រាប់ឱ្យ SR Digital Media ដឹងថា សម្រាប់ការស្រឡាញ់ភេទគ្នា លោកមិនគិតពីរូបសម្បត្តិ និងឋានៈឡើយ ចំណុចដែលមិនអាចខ្វះបាន គឺក្តីសុខផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត។
លោក បញ្ជាក់យ៉ាងដូច្នេះថា៖ «សម្រាប់ខ្ញុំមិនប្រកាន់ដៃគូរបស់ខ្ញុំថា មានឬក្រ ចាស់ជាងឬក្មេងជាងទេ សំខាន់ឱ្យតែស្រឡាញ់គ្នា ព្រោះលុយកាក់យើងអាចរកបានពេលចាប់ដៃគ្នា ហើយបើទាក់ទងនឹងផ្លូវចិត្ត គឺសូមឱ្យស្រឡាញ់យកចិត្តទុកដាក់ ព្រួយបារម្ភកុំឱ្យតែធ្វើបាបចិត្តទៅបានហើយ ព្រោះអ្វីដែលប្អូនចង់បាននោះ គឺភាពស្មោះត្រង់ឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ ហើយបើក្តីសុខផ្លូវកាយចង់បានដូចមនុស្សស្រឡាញ់ទូទៅដែរ ព្រោះបើស្រឡាញ់ត្រូវរស់នៅជាមួយគ្នា មើលថែគ្នារហូតចង់បានតែប៉ុណ្ណឹង ហើយមួយទៀតចង់ឱ្យឪពុកម្ដាយទាំងសងខាងទទួលស្គាល់គ្នាទៅវិញទៅមកដែរ»។
ចំណែកអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាមួយរូបទៀត លោកប្រាក់ អាយវ៉ាន់ បានឱ្យដឹងដែរថា៖ «សម្រាប់អ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាមួយចំនួន ឲ្យតម្លៃទៅលើរូបសម្រស់ និងភាពមានបាន ប៉ុន្តែការស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នារបស់ពួកខ្ញុំ គឺទាមទារដូចគូស្នេហាភេទផ្ទុយគ្នាដែរ សំខាន់ភាពស្មោះត្រង់ និងក្តីស្រឡាញ់ពិតប្រាកដ មានការទទួលស្គាល់ពីឪពុកម្ដាយទាំងសងខាង ហើយបើចង់មានបានត្រូវចាប់ដៃគ្នារកស៊ី»។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ស្ថិតក្រោមច្បាប់ជាតិ និងច្បាប់អន្ដរជាតិ បុគ្គលគ្រប់រូប រាប់ទាំងមនុស្សស្រីស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាមនុស្សប្រុសស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា មនុស្សស្រឡាញ់ភេទពីរ និងមនុស្សប្តូរភេទ (មនុស្សស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា) គឺមានសិទ្ធិទទួលបានសិទិ្ធដូចបុគ្គលដទៃទៀតដែរ។
ចំណែកមាត្រា១ នៃសេចក្តីប្រកាសជាសកលស្តីពីសិទិ្ធមនុស្សអះអាងថា មនុស្សទាំងអស់កើតមកមានសេរីភាពនិងសមភាពក្នុងផ្នែកសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរនិងសិទ្ធិ ហើយថាមនុស្សម្នាក់ៗមានសិទ្ធិសេរីភាពគ្រប់យ៉ាងដោយមិនប្រកាន់បែងចែកណាមួយ។ គោលការណ៍ទាំងនេះ ស្តីពីសកលភាព ភាពស្មើគ្នា និងការមិនរើសអើង ដែលមានចែងផងដែរ នៅក្នុងធម្មនុញ្ញអង្គការសហប្រជាជាតិ និងសន្ធិសញ្ញាសិទ្ធិមនុស្ស។
ដោយឡែក រដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា មាត្រា ៣១បញ្ជាក់ជាថ្មីអំពីគោលការណ៍ទាំងនេះ ដោយការទទួលស្គាល់ និងការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ដូចមានចែងក្នុងសន្ធិសញ្ញាអន្តរជាតិដោយចែងថា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរគ្រប់រូបមាន “ភាពសិទ្ធិស្មើគ្នាចំពោះមុខច្បាប់ មានសិទ្ធិសេរីភាព និងករណីយកិច្ចដូចគ្នាទាំងអស់” ដោយមិនគិតពីឋានៈសង្គមផ្សេងគ្នា ហើយ “មានសិទ្ធិចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងជីវភាពនយោបាយសេដ្ឋកិច្ច សង្គមកិច្ច និងវប្បធម៌របស់ប្រទេសជាតិ៕
.jpg)
