នៅក្នុងការស្វែងរកអត្តសញ្ញាណដ៏គួរឱ្យសោកសង្រេងកូនចិញ្ចឹមដើមកំណើតជនជាតិចិនដូចជា កញ្ញា LouleeWilson កំពុងត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេវិញដោយស្វែងរកការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយអតីតកាលដែលបានបាត់បង់។
ជានិស្សិតមហាវិទ្យាល័យអាមេរិកអាយុ១៩ឆ្នាំ កញ្ញា Wilson ដើមកំណើតចិន ត្រូវបានគេបំបរបង់ចោល និងរើសយកទៅចិញ្ចឹមនៅប្រទេសក្រៅ។ជោគវាសនាដ៏អភ័ព្វរបស់នាង ត្រូវបានជំរុញដោយគោលនយោបាយគ្រួសារមួយកូនម្នាក់ ដ៏តឹងរ៉ឹងកាលពីអតីតកាលនៅប្រទេសចិន។
គោលនយោបាយដែលបានដាក់ទណ្ឌកម្មគ្រួសារចំពោះការមានកូនលើសកំណត់ត្រូវបានអនុវត្តយ៉ាងតឹងរឹងរហូតដល់ចុងឆ្នាំ ២០១៦។ គោលនយោបាយនេះ បាននាំឱ្យកុមារចិនជាង៨២០០០ នាក់ត្រូវបានយកទៅចិញ្ចឹមនៅសហរដ្ឋអាមេរិកចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៩ដោយក្នុងនោះភាគច្រើនគឺជាក្មេងស្រី ដោយសារតែផ្នត់គំនិតគ្រួសារ និងវប្បធម៌ចាក់ឫសដ៏ជ្រៅនៅចិននិយមកូនប្រុស។
នៅពេលដែលកូនចិញ្ចឹមទាំងនោះធំពេញវ័យពួកគេមានគំនិតចង់ដឹងអត្តសញ្ញាណដើមរបស់ខ្លួន និងចង់បានការជួបជុំជាមួយគ្រួសារឪពុកម្ដាយបង្កើតរបស់ពួកគេ។តម្រូវការផ្លូវចិត្ត និងដំណើរស្វែងរកសាវតាឫសគល់របស់ពួកគេត្រូវបានឆ្លើយតបតាមរយៈសេវាកម្មសម្របសម្រួលដោយអង្គការនានាដូចជា អង្គការឫសគល់នៃសេចក្តីស្រឡាញ់(The Roots of Love) ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយម្តាយចិញ្ចឹមរបស់កញ្ញាLoulee គឺលោកស្រី Corinne Wilson។
ការស្វែងរកក្រុមគ្រួសារបង្កើតមានភាពលំបាកណាស់ដោយសារតែកំណត់ត្រាឯកសារដែលមិនគួរឱ្យទុកចិត្ត បញ្ហាឧបសគ្គភាសានិងសហគមន៍ចិនដែលស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការសើរើនូវប្រវត្តិដ៏ឈឺចាប់ពីអតីតកាល។
គោលនយោបាយ «កូនតែមួយ»ជារឿយៗអនុញ្ញាតឱ្យគ្រួសារមួយអាចបង្កើតកូនទីពីរ ប្រសិនបើកូនទីមួយជា ស្រី។យ៉ាងណាក៏ដោយ ការអនុវត្តច្បាប់គឺតឹងរ៉ឹង ដោយមានការគំរាមរុះរើផ្ទះនិងការផាកពិន័យហួសហេតុ។
លោក Yi Enqing ដែលសព្វថ្ងៃមានអាយុ៥៧ ឆ្នាំ គឺជាជាងឈើធ្លាប់បានបោះបង់ចោលកូនស្រីកាលពីប្រមាណ ៣០ឆ្នាំមុន។
លោកជាជនជាតិចិនម្នាក់ដែលចង់បានការជួបជុំគ្រួសារសាច់សារលោហិតកូនបង្កើតវិញ បើទោះបីជាលោកមានការភ័យខ្លាចថាកូនស្រីមិនព្រមទទួលស្គាល់រូបលោក។
នៅក្នុងភូមិមួយប្តីប្រពន្ធមួយគូកំពុងផ្តល់គំរូ DNA ដោយសង្ឃឹមថា ពួកគេនឹងរកឃើញកូនស្រីដែលពួកគេបានបង្ខំចិត្តបែកក្នុងឆ្នាំ១៩៩០។
អង្គការឫសគល់នៃសេចក្តីស្រឡាញ់បានជួយស្វែងរកកូន និងឪពុកម្ដាយបង្កើត ដោយបញ្ជូនគម្រូ DNA ទៅកាន់មន្ទីរពិសោធន៍ដើម្បីធ្វើការផ្គូរផ្គង។
ជាលទ្ធផល មានគ្រួសារខ្លះបានរកឃើញកូនស្រីដែលបានបែកគ្នាតួយ៉ាងដូចជាការជួបជុំគ្នារវាងក្មេងស្រីភ្លោះមួយគូជាមួយម្តាយបង្កើតរបស់ពួកគេក្រោយពីបែកគ្នាជាង២០ឆ្នាំ។ការជួបជុំឪពុកម្ដាយបង្កើត និងរឿងរ៉ាវបំបរបង់កូន បានបន្សល់នូវភាពជូរចត់អារម្មណ៍វិលវល់ស្មុគស្មាញ ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាអត្តសញ្ញាណនិងការរើសអើងជាតិសាសន៍។
អ្នកជំនាញដូចជាGrace Newton និង Cassidy Sack បានគូសបញ្ជាក់ពីបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ដែលកូនចិញ្ចឹមត្រូវប្រឈមមុខដែលជារឿយៗប្រឈមនឹងភាពមិនចុះសម្រុងខាងវប្បធម៌និងការបាត់បង់មរតកកំណើតរបស់ពួកគេ។
គោលនយោបាយកូនតែមួយដែលត្រូវបានផ្តួចផ្តើមឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៩ ដើម្បីគ្រប់គ្រងកំណើនប្រជាជនចិនត្រូវបានគេរិះគន់ថាជាវិធីសាស្ត្រធ្ងន់ធ្ងរនិងផ្ដល់ផលប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្តយូរអង្វែងលើគ្រួសារ។
នៅពេលដែលអត្រាកំណើតរបស់ប្រទេសចិនធ្លាក់ចុះកេរដំណែលនៃគោលនយោបាយកូនមួយនេះ នៅតែបន្សល់ទុកបញ្ហាមួយជំនាន់ ដើម្បីផ្សះផ្សាជាមួយនឹងផលវិបាករបស់វា។
សម្រាប់កញ្ញា Loulee Wilson នាងនៅតែមានបំណងប្រាថ្នាស្វែងរកដើមកំណើតរបស់ខ្លួននិងចង់បង្ហាញការដឹងគុណរបស់នាងសម្រាប់ជីវិតដែលពោរពេញទៅដោយសុភមង្គលនិងសុខភាពល្អជាមួយឪពុកម្តាយចិនដែលនាងមិនទាន់បានជួបនៅឡើយ៕