ការរួមភេទតាមមាត់ គឺសំដៅលើឥរិយាបថដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើមាត់ដើម្បីជំរុញប្រដាប់ភេទ ឬតំបន់ប្រដាប់ភេទរបស់ដៃគូរួមភេទ ឱ្យបង្កើនអារម្មណ៍ផ្លូវភេទ។ប្រភេទនៃការរួមភេទតាមមាត់ និងអណ្តាត មានដូចជាបឺត ជញ្ជក់ ឬលិឍ ប្រដាប់ភេទ (លិង្គទ្វារមាស) និងរន្ធគូទ។
ការសិក្សាបង្ហាញថាហានិភ័យនៃការឆ្លងមេរោគអេដស៍ពីការរួមភេទតាមមាត់ (ការផ្តល់ ឬទទួល)ជាមួយដៃគូដែលមានមេរោគ គឺទាបជាងហានិភ័យនៃការឆ្លងមេរោគអេដស៍ពីការរួមភេទតាមរន្ធគូទឬទ្វារមាស។ ការឆ្លងមេរោគអេដស៍ពីការរួមភេទតាមមាត់អាចមានកម្រិតទាបបំផុតប៉ុន្តែវាពិបាកក្នុងការ ដឹងពីហានិភ័យពិតប្រាកដណាស់។ប្រសិនបើអ្នកមានការរួមភេទតាមមាត់ អ្នកគួរតែការពារខ្លួនអ្នក។
ហានិភ័យនៃការឆ្លងជំងឺអេដស៍តាមរយៈការរួមភេទប្រើមាត់គឺអាស្រ័យទៅលើរឿងមួយចំនួន និង របៀបនៃការរួមភេទដូចជា៖
បើអ្នកមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍ផ្តល់ការរួមភេទតាមមាត់ដល់ដៃគូនោះវីរុសអេដស៍ អាចចេញពីមុខរបួសដែលនៅក្នុងបរិវេណមាត់របស់អ្នកចូលទៅតាមបំពង់បង្ហូរទឹកនោម, តាមទ្វារមាសឬតាមរន្ធគូថរបស់ដៃគូ។
តែបើដៃគូអ្នកមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍ ទទួលការរួមភេទដោយមាត់របស់អ្នកវិញនោះវីរុសអាចចូលទៅក្នុងខ្លួនអ្នក នៅពេលដែលទឹកកាមឬទឹករំអិលទ្វារមាសចូលទៅក្នុងមាត់របស់អ្នក។
កត្តាមួយចំនួនអាចបង្កើនឱកាសក្នុងការឆ្លងមេរោគអេដស៍ឬជំងឺកាមរោគផ្សេងទៀតអំឡុងពេលរួមភេទ តាមមាត់ ប្រសិនបើប៉ះពាល់ជាមួយដៃគូដែលមានមេរោគ។កត្តាទាំងនោះមានដូចជា៖
· សុខភាពមាត់ធ្មេញមិនល្អដូចជាជំងឺពុកធ្មេញ ជំងឺអញ្ចាញធ្មេញ ឬឈាមអញ្ចាញធ្មេញ និងមហារីកមាត់ជាដើម។
· ដំបៅនៅក្នុងមាត់ ឬនៅលើប្រដាប់ភេទ។
អត្ថបទដកស្រង់ៈ អង្គការថែទាំសុខភាពកម្ពុជា(រ៉ាក់)
