កំពត៖ អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវឯករាជ្យមួយរូបក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បានស្រាយមន្ទិលពិតដោយលើកឡើងថា «វាជារឿងមិនពិតទេ» ចំពោះពាក្យចចាមអារាម ដែលប្រជាជនខ្មែរតែងនិយាយតៗគ្នាថា«ថ្លែនមានពិសខ្លាំង ពេលវាខាំអាចបណ្ដាលឱ្យស្លាប់បាន»។
លោក ទិត សំណាងអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវឯករាជ្យ បានផ្ដល់បទសម្ភាសន៍តាមរយៈអនឡាញមកកាន់សារព័ត៌មាន SR News ឱ្យដឹងថា៖«សត្វថ្លែនមិនថាតែនៅប្រទេសកម្ពុជាយើង នៅអាស៊ីរបស់យើងតែម្ដង គឺមិនមានពិសទេ»។
អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវឯករាជ្យរូបនេះបានពន្យល់ទៀតថា៖«អ៊ីចឹងបានន័យថា អ្នកស្រាវជ្រាវជាច្រើនឆ្នាំណាស់មកហើយគាត់បានស្រាវជ្រាវច្បាស់លាស់មានឯកសារ មាន DNA នឹងបានបញ្ជាច្បាស់ៗថាសត្វថ្លែនមិនថាញី ឬឈ្មោលមិនមានពិស ដូចពាក្យចចាមអារាមនោះទេ»។
សត្វថ្លែនខាំមិនមានអាការៈឈឺចុកចាប់វិលមុខអ្វីនោះទេ ដោយសត្វនេះមិនមានចង្កូមដូចសត្វទៅនឹងសត្វអាសិរពិសនោះទេ។
លោក សំណាង បានពិពណ៌អំពីសត្វថ្លែនថាវាមានធ្មេញល្អិតតូចៗ ហើយការខាំរបស់វាទៀតសោត មិនមានកម្លាំងនោះទេ។វាអាចធ្វើឱ្យមុតសាច់បន្តិចបាន ក្នុងករណីដែលវាខាំនៅកន្លែងសាច់របស់មនុស្សមានភាពជ្រាយៗប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវឯករាជ្យរូបនេះបានរៀបរាប់ភិនភាគសម្គាល់សត្វល្មូននេះថា៖ «សត្វថ្លែនមានរូបរាងតូចស្រលូនស្រកាវារលោងខ្លាំង ខ្លះមានឆ្នូត ៣ ៤ឆ្នូតនៅលើដងខ្លួនដោយខ្លះមាននៅលើខ្លួន ខ្លះមាននៅលើក្បាលរហូតដល់កន្ទុយរបស់វាមានខ្លះឆ្នូតរៀងក្រហម ខ្លះលឿងតាមបទពិសោធន៍ខ្ញុំដែលរកបាន»។
រីឯថ្លែនម្យ៉ាងទៀតមានខ្លួនវែងហើយដៃជើងខ្លីតូចស្រដៀងទៅនឹងសត្វពស់ ត្រូវបានមនុស្សភាពច្រើន យល់ច្រឡំថាវាជាថ្លែនមានពិសសាហាវ។តាមការពិតវាស្ថិតនៅក្នុងអំបូរ Lygosoma ហើយវាមិនមានពិសដូចជាការលើកឡើងនោះទេ។នេះបើយោងទៅតាមការលើកឡើងរបស់អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវ។
នៅប្រទេសកម្ពុជាសត្វថ្លែនមាន ៣ អម្បូរ៩ ពួក និងមានប្រមាណ ៣០ប្រភេទប៉ុណ្ណោះ។ថ្លែននីមួយៗតែងតែនៅតំបន់ផ្សេងៗគ្នា ដោយខ្លះនៅក្នុងតំបន់ព្រៃនិងខ្លះទៀតត្រូវបានប្រទះឃើញក្នុងស្រុកភូមិជាញឹកញយផងដែរ។
ក្នុងចំណោមអម្បូរថ្លែនទាំងអស់ អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវឯករាជ្យវ័យ ២៩ឆ្នាំ រូបនេះបានគូសបញ្ជាក់ថា៖ «មានថ្លែនមួយប្រភេទដែលគេទទួលស្គាល់ជាងអន្តរជាតិដែលមានឈ្មោះថាScincella nigrofasciata វាមានតែនៅស្រុកខ្មែរប៉ុណ្ណោះមិនទាន់រកឃើញនៅតំបន់ណាផ្សេងនោះទេ»។
ការសិក្សាចងក្រងសត្វល្មូន ពស់និងសត្វថ្លែន ត្រូវបានលោក សំណាង ធ្វើឡើងអស់រយៈពេលជាង ៣ ឆ្នាំមកហើយដោយសារតែចិត្តស្រឡាញ់លើការសិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីសត្វ បន្ថែមពីលើអាជីពជាបុគ្គលិកបម្រើការរីសតមួយកន្លែងនៅតំបន់ភ្នំក្រវាញ។
លោកបានសិក្សាជំនាញស្រាវជ្រាវសត្វពីអ្នកជំនាញដែលមានការទទួលស្គាល់ក្នុងស្រុកនិងអ្នកជំនាញអន្តរជាតិជាច្រើនរូប បន្ថែមពីលើការសិក្សាស្រាវជ្រាវតាមអ៊ីនធើណិត។
លោក សំណាងក៏មានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអ្នកជំនាញស្រាវជ្រាវជីវច្រុះនៃកម្ពុជា និងត្រូវជាសិស្សជំនិតរបស់ប្រធានក្រុមស្រាវជ្រាវនិងអភិរក្សដីគោក លោក នាង ធី ដែលមានបទពិសោធន៍សិក្សាស្រាវជ្រាវអស់រយៈពេលជាង១០ឆ្នាំ ជាមួយការទទួលស្គាល់ទាំងថ្នាក់ជាតិនិងអន្តរជាតិ។
អ្នកស្រាវជ្រាវឯករាជ្យរូបនេះក៏សូមអំពាវនាវដល់ប្រជាពលរដ្ឋឱ្យព្យាយាមសិក្សាស្រាវជ្រាវឱ្យបានច្រើនតាមរយៈYoutube ឬតាមបណ្ដាញសង្គមនានាដែលមានមូលដ្ឋានគ្រឹះគ្រប់គ្រាន់ ជាជាងការស្តាប់ពាក្យចរចាមអារាមគ្មានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់៕