នៅពេលដែល រូម៉ា (ជាឈ្មោះប្រឌិតដើម្បីការពារអត្តសញ្ញាណ) កំពុងចូលរៀនទូរសព្ទរបស់នាងចាប់ផ្តើមញ័រឥតឈប់ឈរ។ ជាធម្មតា នាងនឹងមិនអើពើទេប៉ុន្តែចំនួននៃសារផ្ញើចូលច្រើនពេក ធ្វើឱ្យនាងទ្រាំមិនបានក៏បើកមើលហើយភាំងស្មារតី។
មុខរបស់នាងត្រូវបានប្រើប្រាស់ជារូបភាពអាសអាភាសតាមរយៈបច្ចេកវិទ្យា Deepfake រួចផ្ញើចែកចាយតាមរយៈតេឡេក្រាមដែលល្បីផ្តល់ភាពអនាមិកដល់អ្នកប្រើប្រាស់ និងកំពុងរងនូវការចោទប្រកាន់អំពីបទឧក្រិដ្ឋកម្មផ្លូវភេទតាមឌីជីថល។
រូបភាព រូម៉ា ត្រូវបានអមដោយការសារមាក់ងាយបៀតបៀនផ្លូវភេទយ៉ាងអសុរស។
អ្នកសរសេរសារបានតិះដៀលដោយព្យាយាមទាញចម្លើយថា៖«ប្រសិនបើនាងហ៊ានឆ្លើយតប ខ្ញុំនឹងប្រាប់នាងពីរបៀបតាមចាប់ខ្ញុំ»។
នាងមិនបានឆ្លើយតបនឹងសារទាំងនោះទេប៉ុន្តែបានថតរូបអេក្រង់ទុកជាភស្ដុតាងហើយប្រញាប់ទៅប៉ុស្តិ៍ប៉ូលិស។
រ៉ូម៉ា មិនដឹងថា រឿងដែលបានកើតឡើងកាលពីបីឆ្នាំមុនអាចនឹងផ្ទុះជាថ្មីដូចសព្វថ្ងៃនេះទេ នៅពេលការចាប់ខ្លួនជនខិសខូចពីបទឧក្រិដ្ឋដោយប្រើបច្ចេកវិទ្យា Deepfake បានធ្វើឲ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើលពេញប្រទេស។
ជនរងគ្រោះរាប់សិបនាក់ត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណដែលភាគច្រើនជានិស្សិត និងអតីតនិស្សិតនៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិសេអ៊ូល (SNU)។
ប៉ុន្មានខែក្រោយមកកូរ៉េខាងត្បូងបានប្រឈមនឹងការរីកសាយភាយនៃរូបភាពអាសអាភាសក្លែងក្លាយដែលមានជនរងគ្រោះរាប់មិនអស់រាប់តាំងពីសាកលវិទ្យាល័យ វិទ្យាល័យសាលាមធ្យមសិក្សា និងសូម្បីតែសាលាបឋមសិក្សា។
អ្នកនយោបាយ និងអ្នកអនុវត្តច្បាប់បានប្តេជ្ញាដោះស្រាយបញ្ហានេះខណៈដែលក្មេងស្រី និងស្ត្រីបានលុបរូបថតរបស់ខ្លួនតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមព្រោះតែខ្លាចរូបភាពរបស់ពួកគេត្រូវបានយកទៅកែដូចរូបពិតៗដោយប្រើបច្ចេកវិទ្យា Deepfake។
ប្រធានាធិបតីកូរ៉េខាងត្បូង លោក Yoon Suk Yeolបានព្រមានកាលពីចុងខែសីហាថា៖«ក្នុងចំណោមពួកយើង នរណាម្នាក់ក៏អាចក្លាយជាជនរងគ្រោះនៃឧក្រិដ្ឋកម្មផ្លូវភេទតាមឌីជីថលបែបនេះ»។
លោកបានអំពាវនាវថា៖ «ខ្ញុំសូមជំរុញឱ្យអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធធ្វើការស៊ើបអង្កេតឱ្យបានហ្មត់ចត់និងចាត់វិធានការ ដើម្បីលុបបំបាត់ឧក្រិដ្ឋកម្មផ្លូវភេទតាមប្រព័ន្ធឌីជីថលទាំងនេះ»។
ប៉ុន្តែកាលពីបីឆ្នាំមុននៅពេលដែលការរំលោភបំពានទើបតែបានចាប់ផ្តើម រូម៉ា មានអារម្មណ៍ឯកោ និងអស់សង្ឃឹមព្រោះប៉ូលិសមិនសូវខ្នះខ្នែងដោះស្រាយករណីនេះ ដោយគ្រាន់តែណែនាំឱ្យនាងបន្តថតអេក្រង់និងប្រមូលភស្ដុតាង។
នាងបានរំឭកថា៖ «ការវាយប្រហារកើតឡើងផ្ទាល់ៗនៅលើទូរសព្ទរបស់យើង ហើយយើងមិនអាចធ្វើអ្វីបានឡើយ»។
នាងបានផ្លាស់ទៅក្រៅប្រទេសដើម្បីបន្តថ្នាក់អនុបណ្ឌិតហើយព្យាយាមបំភ្លេចរឿងអាសោចទាំងនេះ។
ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅទីក្រុងសេអ៊ូលកាលពីខែមិថុនាឆ្នាំមុនរូម៉ា បានជួបជាមួយអតីតនិស្សិតពីរនាក់ញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់។
អ្នកទាំងពីរក៏ជាជនរងគ្រោះដែលមុខរបស់ពួកគេត្រូវបានប្រើលើរូបភាពអាសអាភាសក្លែងក្លាយ។
ឃើញដូច្នោះ រូម៉ា បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍បីដូចរងរបួសសាជាថ្មី»។
នាងបានបន្តថា៖ «ពេលខ្ញុំឮប៉ុន្មានប្រយោគដែលពួកគេនិយាយពីសារក្នុងតេឡេក្រាមខ្ញុំអាចដឹងថាជនដៃដល់ជាមនុស្ស ឬក្រុមតែមួយ»។
ដោយពុំសូវទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់ដោះស្រាយពីសំណាក់ប៉ូលិសទីបំផុតអ្នកទាំងបីបានស្នើសុំជំនួយពីអ្នកកាសែតឯករាជ្យ Won Eun Ji ដែលធ្លាប់មានបទពិសោធន៍លាតត្រដាងឧក្រិដ្ឋកម្មផ្លូវភេទលើឌីជីថលនៅប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង។
អ្នកកាសែត Eun Ji បានរៀបចំផែនការដើម្បីជ្រៀតចូលគ្រុបតេឡេក្រាមជនល្មើស តាមរយៈមិត្តភ័ក្ដិប្រុស។
នៅក្នុងគ្រុម មេខ្លោងបានអួតអាងអំពីការប្រមូលរឿងអាសអាភាសកែច្នៃដោយប្រើបច្ចេកវិទ្យា Deepfake ហើយបាននិយាយខ្លួនគាត់ចង់បង្កើនសមាជិកបុរសបន្ថែមទៀតដើម្បីបំផុសឱ្យគ្រុបតេឡេក្រាមកាន់តែរំជើបរំជួលនឹងអំពើថោកទាបនេះ។
អ្នកកាសែត Eun Ji បានព្យាយាមដាក់អន្ទាក់ ដោយបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយជនល្មើស។នាងបានក្លែងបន្លំអត្តសញ្ញាណជាបុរសមានប្រពន្ធធ្វើការនៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិសេអ៊ូល។
នាងបាននិយាយថា៖ «ពួកគេផ្ញើរូបថតអាក្រាតកាយរបស់ជនរងគ្រោះ ឬរូបថតកែដែលមើលទៅដូចជនរងគ្រោះកំពុងប្រព្រឹត្តអំពើផ្លូវភេទស្ដែងៗ»។
អ្នកកាសែតរូបនេះក៏បានរំឭកពីការសន្ទនានៅក្នុងគ្រុបតេឡេក្រាមរួមមានការនិយាយរឿងណាត់គ្នារំលោភបូកជាដើម។
នាងត្រូវចំណាយពេលជាងមួយឆ្នាំដើម្បីកសាងទំនុកចិត្តជាមួយមេខ្លោង។បន្ទាប់ពីការសន្ទនាជិតពីរឆ្នាំ នាងបានប្រើប្រាស់រូបភាព
ខោអាវក្នុងទាក់ចិត្តមេខ្លោងឱ្យចូលទៅរើសក្នុងបន្ទប់ទឹកក្នុងសាលារួចឱ្យកម្លាំងប៉ូលិសចុះចាប់នៅនឹងកន្លែងតែម្ដង។
អ្នកកាសែត Eun Ji បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថាឧក្រិដ្ឋកម្មនេះនឹងបញ្ចប់នៅពេលនេះ។ ជនរងគ្រោះអាចស្រាកស្រាន្តផ្លូវចិត្តហើយ»។
បុរសពីរនាក់ដែលជាអតីតនិស្សិតនៅ SNU ត្រូវបានចាប់ខ្លួនកាលពីខែឧសភា។យ៉ាងហោចណាស់ជនរងគ្រោះចំនួន ៦១នាក់ត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណក្នុងនោះមាន ១២នាក់ជានិស្សិតនិងអតីតនិស្សិតនៅ SNU ។
ក្រោយពីជនល្មើសត្រូវបានផ្តន្ទាទោសរូម៉ា បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល។ខ្ញុំមិនបាច់សង្ស័យប្រុសៗផ្សេងទៀតដែលខ្ញុំស្គាល់នោះទេ»។
សាលារៀននិងសាកលវិទ្យាល័យចំនួន ៥០០ ទីតាំងបានរងការប៉ះពាល់ដោយរឿងអាស្រូវ Deepfake។ ក្នុងប៉ុន្មានខែបន្ទាប់ ជាពិសេសក្នុងខែសីហារបាយការណ៍ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបានកំណត់ក្រុមតេឡេក្រាម កាន់តែច្រើនដែលមានសមាជិករាប់រយនាក់ នាំគ្នាបង្ហោះរូបភាពអាសអាភាសក្លែងក្លាយ។
ក្រុមផ្សេងទៀតបានចែករំលែករូបភាព Deepfake ថែមទាំងផ្តល់ព័ត៌មានពីជនរងគ្រោះដូចជាឈ្មោះនិងសាលារៀនជាដើម។
លោក Kim Myung-joo អ្នកជំនាញផ្នែកការពារព័ត៌មានមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Seoul Women's University បាននិយាយថា៖ «បញ្ហានេះត្រូវបានគេចាត់ទុកថាស្ទើរតែជាគ្រោះមហន្តរាយជាតិនៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េ»។
វាមិនត្រឹមតែជាក្ដីកង្វល់របស់អជ្ញាធរនិងប្រជាជនប៉ុណ្ណោះទេ វ័យរបស់ជនល្មើសក៏ជាបញ្ហាគួរឱ្យបារម្ភដែរ។
ទិន្នន័យរបស់ប៉ូលីសបង្ហាញថាជនសង្ស័យចំនួន ៣ ភាគ ៤ ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងអាសអាភាសក្លែងក្លាយ មានអាយុក្មេង និងជាអនីតិជនពោលគឺសិស្សប្រុសផ្តោតលើការបៀតបៀនសិស្សស្រី។
ប្រធានាធិបតីកូរ៉េខាងត្បូងបាននិយាយថា៖«ជនល្មើសភាគច្រើនជាក្មេងជំទង់»។
លោកបានលើកឡើងថា៖ «អ្នកខ្លះប្រហែលជាច្រានចោលថាវាគ្រាន់តែជាការលេងសើចប៉ុណ្ណោះប៉ុន្តែវាច្បាស់ណាស់ថាជាអំពើឧក្រិដ្ឋកម្មដែលកេងប្រវ័ញ្ចបច្ចេកវិទ្យានៅក្រោមរបាំងនៃភាពអនាមិក»។
ការបង្កើតរូបភាពអាសអាភាសក្លែងក្លាយអាចជាប់ពន្ធនាគាររហូតដល់ប្រាំឆ្នាំ។
មុនពេលវិបត្តិរូបភាពអាសអាភាសកែច្នៃដោយបច្ចេកវិទ្យា Deepfake ប្រទេសកូរ៉េក៏ជួបបញ្ហាការលួចបង្កប់កាមេរ៉ាតាមទីសាធារណៈនិងការលួចថតនារីក្នុងបន្ទប់ដេក និងបន្ទប់ទឹកជាដើម។
សម្រាប់ រូម៉ា នាងយល់ថា បញ្ហាវប្បធម៌ជាមូលដ្ឋានដែលត្រូវដោះស្រាយជាជាងការប្រឈមនឹងបច្ចេកវិទ្យានិម្មិត។
នាងបានលើកឡើងថា៖ «ខ្ញុំមិនសូវព្រួយបារម្ភអំពីបច្ចេកវិទ្យាឬភាពជឿនលឿននៃបច្ចេកវិទ្យាទេ។ អ្វីដែលគួរឱ្យបារម្ភគឺការប្រព្រឹត្តខុសនិងវប្បធម៌រំលោភសេពសន្ថវៈនៅក្នុងសង្គមកូរ៉េ និងប្រទេសដទៃទៀត»៕
ប្រភព៖ https://www.abc.net