រឿងខ្មោចហ្ស៊ូមប៊ី «The00:07» ដោយអ្នកនិពន្ធ ម៉ីសន សុធារីត្រូវបានចងក្រងជាប្រភេទរឿងនិទាន podcast អមដោយប្រើបញ្ញាសិប្បនិម្មិត AI ចងក្រងជារូបភាព និងវីដេអូខ្លីៗ។
អ្នកស្រី សុធារី បានផលិតសាច់រឿងនេះក្នុងអនាគតកាលឆ្នាំ ២០២៨ក្នុងវេលាស្ថានភាពកាន់តែអាក្រក់ដែលវីរុសហ្ស៊ូមប៊ីបានឆ្លងតៗគ្នានៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យហើយបង្កើតជាចលាចលច្របូកច្របល់ពីគ្រោះអាសន្នដ៏កាចសាហាវ។
អ្នកនិពន្ធរូបនេះបានបង្ហើបឈុតឆាករន្ធត់ខ្លះៗថា៖«ការរត់ប្រដេញដើម្បីរិះរកវិធីចាកចេញពីតំបន់គ្រោះថ្នាក់ដែលកើតឡើងពីបញ្ហា error របស់បច្ចេកវិទ្យាគិលានុបដ្ឋាកនិងគិលានុបដ្ឋយិការ៉ូបូត។ ពួកគេមិនត្រឹមតែមិនអាចបំពេញការងារជាគ្រូពេទ្យបាននោះទេប៉ុន្ដែថែមទាំងចម្លងវីរុសទៅកាន់អ្នកជំងឺដែលសម្រាកក្នុងមន្ទីរពេទ្យថែមទៀត»។
តួអង្គសំខាន់ក្នុងសាច់រឿង «The00:07» គឺកុមារាម្នាក់អាយុ ១២ឆ្នាំ ឈ្មោះ វុទ្ធិដែលជាអ្នកមានជំនាញខាងរ៉ូបូត ដោយកុមារារូបនេះមានមនុស្ស ៣គ្រឿងជាអ្នកការពារក្រុមរបស់ខ្លួនក្នុងការរត់គេចពីហានិភ័យ។
ខុសប្លែកពីការនិទានរឿង podcast ទូទៅ អ្នកនិពន្ធ ម៉ីសន សុធារី បានទាញប្រយោជន៍ពីបច្ចេកវិទ្យា AIក្នុងការបង្កើតរូបភាពឈុតឆាកនានា ដើម្បីបំពេញបន្ថែមចំពោះការផ្សព្វផ្សាយជាប្រភេទមាតិកាសោតទស្សន៍(audiovisual) ដែលចាំបាច់ត្រូវមានសំឡេង និងរូបភាព។
ការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាបញ្ញាសិប្បនិម្មិតAI ងាយស្រួលក្នុងការបង្កើតរូបភាពស្មុគស្មាញនិងឈុតឆាកពិបាកៗ ដែលតម្រូវឱ្យចំណាយច្រើនក្នុងការផលិត។
អ្នកនិពន្ធរឿងនិងអ្នកនិទានរឿងសំឡេងពិរោះ អ្នកស្រី សុធារី បានបញ្ជាក់ថា៖«ខ្ញុំចង់ដាក់រូប AI ដោយ AI អាចផលិតនូវទិដ្ឋភាពមួយចំនួន ទោះបីជាវាមិនបានច្រើនភាគច្រើនដូចការរំពឹងទុកវាអាចជួយបង្កើតទិដ្ឋភាពសម្រាប់មើលឃើញស្រួលដោយភ្នែកដែលធ្វើឱ្យស្ដាប់អាចស្រមើលស្រមៃកាន់តែស៊ីជម្រៅបាន»។
ក្រៅពីបានទាញប្រយោជន៍ពីបច្ចេកវិទ្យា AI ក្នុងការបរិយាយរឿង «The00:07» អ្នកនិពន្ធដែលដើរទាន់សម័យកាលរូបនេះ ក៏បានបញ្ចូលទស្សនវិជ្ជាមួយចំនួនតាមរយៈការជ្រើសរើសតួអង្គកុមារាអាយុ១២ឆ្នាំ ជាវ័យកាន់តែដើរតួនាទីសំខាន់ទៅថ្ងៃអនាគតនៃបច្ចេកវិទ្យា។
អ្នកនិពន្ធ ម៉ីសន សុធារី បានបន្ដថា៖ «ទស្សនវិទ្យាមិនរើសអើងវ័យណាមួយទេហើយនៅក្នុងសម័យឌីជីថល យើងត្រូវការក្មេងៗកាន់តែច្រើនពីព្រោះពួកគាត់ជំនាញនៅលើរឿងនេះ»។
ប្រិយមិត្តរង់ចាំតាមដានរឿងខ្មោចហ្ស៊ូមប៊ី«The 00:07» ដោយអ្នកនិពន្ធ ម៉ីសន សុធារី អាចតាមដានលើឆានែលយូធូប អ្នកនិពន្ធ ម៉ីសន សុធារី ៕
.jpg)
.jpg)
